Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

шула, -а і шуло, -а, ніякі род
1. Бервяно ці тоўсты брус з высечанымі пазамі, замацаваны ў чым-н. вертыкальна. Шулы — аснова сцен, шулы злучаюць бярвенні. ← Іван Мележ. Кожны такі доўгі, аднапавярховы дом трымаецца без вуглоў, на шулах. ← Янка Брыль.
2. Слуп ці брус, на які падвешваецца створка варот. Двор быў абнесены тынам, а шаляваныя вароты віселі паміж пашарэлых дубовых шулаў. ← Іван Чыгрынаў. От жа стаю я, падпёршы плечуком шула Піліпавых варот. ← Раман Сабаленка.

шуло,
гл. шула.

❌

шуло

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова шуло
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	шуло́ мн. шу́лы
Родны каго? чаго?	шула́ мн. шу́лаў
Давальны каму? чаму?	шулу́ мн. шу́лам
Вінавальны каго? што?	шуло́ мн. шу́лы
Творны кім? чым?	шуло́м мн. шу́ламі
Месны у кім? у чым?	шуле́ мн. шу́лах
Клічная форма	— мн. —

скарбніца

загадны лад — нясЕм, збярЭм (-ем, -эм)
абвесны лад — нясЁм, збярОм (-ём, -ом)

што вы не ведалі пра загадны лад

Слова шуло (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік шуло — у родным, давальным, творным і месным склоне

шуло

Навігатар

Мемчыкі