ў
і
шчалачы́ць — дзеяслоў шчалі́нка — назоўнік
канцэпт

шчалачэнне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова шчалачэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
шчалачэ́нне

мн.  шчалачэ́нні
Родны
каго? чаго?
шчалачэ́ння

мн.  шчалачэ́нняў
Давальны
каму? чаму?
шчалачэ́нню

мн.  шчалачэ́нням
Вінавальны
каго? што?
шчалачэ́нне

мн.  шчалачэ́нні
Творны
кім? чым?
шчалачэ́ннем

мн.  шчалачэ́ннямі
Месны
у кім? у чым?
шчалачэ́нні

мн.  шчалачэ́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Свая хатка як родная матка.

пра жыццёвую каштоўнасць і важнасць дома для шчасця чалавека
параўн.: чужая хата горш за ката / чужая хата не грэе

Нішто так не вучыць цярпенню, як маруднае інтэрнэт-злучэнне.


ščalačennie — беларуская лацінка

Слова шчалачэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік шчалачэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове шчалінка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


шчаката́ць (9)

(9) залачэ́нне

шчалачы́цца (10)

(9) малачэ́нне

шчалачы́ць (9)

(9) талачэ́нне

шчалі́нка (8)

(9) аблачэ́нне

шчамі́лка (8)

(7) мачэ́нне

шчамі́цца (8)

(10) тлумачэ́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

я прачытаў