назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова шчолач
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
шчо́лач мн. шчо́лачы |
Родны каго? чаго? |
шчо́лачы мн. шчо́лачаў |
Давальны каму? чаму? |
шчо́лачы мн. шчо́лачам |
Вінавальны каго? што? |
шчо́лач мн. шчо́лачы |
Творны кім? чым? |
шчо́лаччу мн. шчо́лачамі |
Месны у кім? у чым? |
шчо́лачы мн. шчо́лачах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
непісьменна:
самы лепшы, прыгажэйшы горад, гэтая цукерка смачней
— Ах, я зноў хачу ў Парыж!
— О, а вы былі?
— Не, учора таксама хацела.
ščolač — беларуская лацінка
Слова шчолач (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік шчолач — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове шчолачнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› шчо́кавы (7)
(6) кудла́ч ‹
› шчо́кат (6)
(5) сіла́ч ‹
› шчо́лак (6)
(6) сво́лач ‹
› шчолачараствара́льны (19)
(4) пла́ч ‹
› шчолачасто́йкі (13)
(7) про́плач ‹
› шчо́лачна-ва́пнавы (16)
(8) упро́плач ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
план на паўгода