ў
і
шыко́ўна — прыслоўе шыко́ўны — прыметнік
канцэпт

шыкоўнасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова шыкоўнасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 шыко́ўнасць

мн.  шыко́ўнасці
Родны
каго? чаго?		 шыко́ўнасці

мн.  шыко́ўнасцяў, шыко́ўнасцей
Давальны
каму? чаму?		 шыко́ўнасці

мн.  шыко́ўнасцям
Вінавальны
каго? што?		 шыко́ўнасць

мн.  шыко́ўнасці
Творны
кім? чым?		 шыко́ўнасцю

мн.  шыко́ўнасцямі
Месны
у кім? у чым?		 шыко́ўнасці

мн.  шыко́ўнасцях
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Чалавек галодны ні на што не годны.


Сядзяць за півам, выпіваюць,
Аб розных справах разважаюць,
А піва ім вяселіць душы.

Якуб Колас

šykoŭnasć — беларуская лацінка

Слова шыкоўнасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік шыкоўнасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове шыла + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› шыко́знасць (10)

(12) ужытко́ўнасць ‹

› шыко́зны (7)

(11) штуко́ўнасць ‹

› шыко́ўна (7)

(12) рызыко́ўнасць ‹

› шыко́ўны (7)

(13) безгало́ўнасць ‹

› шы́ла (4)

(14) мнагасло́ўнасць ‹

› шылава́ты (8)

(16) немнагасло́ўнасць ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

кохве