ў
і
шы́нка — назоўнік шынка́рачка — назоўнік
канцэпт

шынкар

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова шынкар
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
шынка́р

мн.  шынкары́
Родны
каго? чаго?
шынкара́

мн.  шынкаро́ў
Давальны
каму? чаму?
шынкару́

мн.  шынкара́м
Вінавальны
каго? што?
шынкара́

мн.  шынкаро́ў
Творны
кім? чым?
шынкаро́м

мн.  шынкара́мі
Месны
у кім? у чым?
шынкару́

мн.  шынкара́х
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

«Капэрус маёй яблыньцы!» — калі вецер зваліў яблыньку і дрэву гамон.

гэта як халэмус, толькі капэрус

Траўматалогія на 5 паверсе.


šynkar — беларуская лацінка

Слова шынкар (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік шынкар — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове шынкарачка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


шыне́лька (8)

(7) ваенка́р

шыне́льны (8)

(7) членка́р

шы́нка (5)

(6) лінка́р

шынка́рачка (10)

(5) юнка́р

шынка́рка (8)

(5) то́кар

шынка́рскі (9)

(7) думпка́р


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

я старалася