назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова шынкар
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
шынка́р мн. шынкары́ |
Родны каго? чаго? |
шынкара́ мн. шынкаро́ў |
Давальны каму? чаму? |
шынкару́ мн. шынкара́м |
Вінавальны каго? што? |
шынкара́ мн. шынкаро́ў |
Творны кім? чым? |
шынкаро́м мн. шынкара́мі |
Месны у кім? у чым? |
шынкару́ мн. шынкара́х |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
«Капэрус маёй яблыньцы!» — калі вецер зваліў яблыньку і дрэву гамон.
гэта як халэмус, толькі капэрусТраўматалогія на 5 паверсе.
šynkar — беларуская лацінка
Слова шынкар (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік шынкар — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове шынкарачка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› шыне́лька (8)
(7) ваенка́р ‹
› шыне́льны (8)
(7) членка́р ‹
› шы́нка (5)
(6) лінка́р ‹
› шынка́рачка (10)
(5) юнка́р ‹
› шынка́рка (8)
(5) то́кар ‹
› шынка́рскі (9)
(7) думпка́р ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.