ў
і
эвальвацы́йны — прыметнік эвальве́нта — назоўнік
канцэпт

эвальвацыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова эвальвацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
эвальва́цыя

мн.  эвальва́цыі
Родны
каго? чаго?
эвальва́цыі

мн.  эвальва́цый
Давальны
каму? чаму?
эвальва́цыі

мн.  эвальва́цыям
Вінавальны
каго? што?
эвальва́цыю

мн.  эвальва́цыі
Творны
кім? чым?
эвальва́цыяй, эвальва́цыяю

мн.  эвальва́цыямі
Месны
у кім? у чым?
эвальва́цыі

мн.  эвальва́цыях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не мела баба клопату — купіла парася.
Не меў Саўка клопату, дык жонку ўзяў.


— Чаму ты спазніўся?
— Позна выйшаў з дому.
— А раней нельга было выйсці?
— Ужо позна было раней выходзіць.


evaĺvacyja — беларуская лацінка

Слова эвальвацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік эвальвацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове эвальвента + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


эвакуявацца (11)

(11) культыва́цыя

эвакуява́ць (10)

(13) рэкультыва́цыя

эвальвацы́йны (12)

(9) вальва́цыя

эвальве́нта (10)

(11) дэвальва́цыя

эвальве́нтны (11)

(11) рэвальва́цыя

эвалю́та (7)

(10) прарага́цыя


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

выраз