ў
і
эпігра́ма — назоўнік эпіграматы́чны — прыметнік
канцэпт

эпіграматыст

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова эпіграматыст
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
эпіграматы́ст

мн.  эпіграматы́сты
Родны
каго? чаго?
эпіграматы́ста

мн.  эпіграматы́стаў
Давальны
каму? чаму?
эпіграматы́сту

мн.  эпіграматы́стам
Вінавальны
каго? што?
эпіграматы́ста

мн.  эпіграматы́стаў
Творны
кім? чым?
эпіграматы́стам

мн.  эпіграматы́стамі
Месны
у кім? у чым?
эпіграматы́сце

мн.  эпіграматы́стах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Многа дзяцей — многа клопату, але і радасці шмат.
З дзеткамі гора, а без дзетак удвое.


Не бачыш сэнсу жыць? Жыві без сэнсу, так нават весялей!


epihramatyst — беларуская лацінка

Слова эпіграматыст (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік эпіграматыст — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове эпіграмшчык + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


эпіго́нства (10)

(9) байкаты́ст

эпіго́нстваваць (14)

(10) тарыкаты́ст

эпігра́ма (8)

(9) граматы́ст

эпіграматы́чны (13)

(10) прагматы́ст

эпігра́мны (9)

(9) шахматы́ст

эпігра́мшчык (11)

(11) ультыматы́ст


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

не згодная