ў
і
э́пік — назоўнік эпікантынента́льны — прыметнік
канцэпт

эпіка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова эпіка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
э́піка

мн. 
Родны
каго? чаго?
э́пікі

мн. 
Давальны
каму? чаму?
э́піцы

мн. 
Вінавальны
каго? што?
э́піку

мн. 
Творны
кім? чым?
э́пікай, э́пікаю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
э́піцы

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

«Капэрус маёй яблыньцы!» — калі вецер зваліў яблыньку і дрэву гамон.

гэта як халэмус, толькі капэрус

Расамаха  — фальк. ’страшыдла ў вобразе жанчыны, у якой распушчаныя валасы і стальныя грудзі, ёю страшаць малых дзяцей’ / у руса́ўкі жэлезные цыцкі і косы роспушчэны

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы

epika — беларуская лацінка

Слова эпіка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік эпіка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове эпікард + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


эпізо́дны (8)

(4) пі́ка

эпізо́дык (8)

(8) філі́піка

э́пік (4)

(6) то́піка

эпікантынента́льны (17)

(7) кла́сіка

эпіка́рд (7)

(11) кінакла́сіка

эпіка́рдый (9)

(8) кіне́сіка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

мае жаданні