ў
і
эпістрафа́ — назоўнік эпістэмалагі́чны — прыметнік
канцэпт

эпістрафей

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова эпістрафей
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
эпістрафе́й

мн.  эпістрафе́і
Родны
каго? чаго?
эпістрафе́я

мн.  эпістрафе́яў
Давальны
каму? чаму?
эпістрафе́ю

мн.  эпістрафе́ям
Вінавальны
каго? што?
эпістрафе́й

мн.  эпістрафе́і
Творны
кім? чым?
эпістрафе́ем

мн.  эпістрафе́ямі
Месны
у кім? у чым?
эпістрафе́і

мн.  эпістрафе́ях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Спачатку паўторым, а потым пагаворым!
Не пі без меры, каб трапіў у дзверы!

Дык паўторым ці не пі без меры?

Сёння роўна год, як я заўтра пачну бегаць.


epistrafiej — беларуская лацінка

Слова эпістрафей (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік эпістрафей — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове эпістэмалогія + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


эпісто́лія (9)

(7) Дарафе́й

эпістрафа́ (9)

(6) Ерафе́й

эпі́страфа (9)

(6) трафе́й

эпістэмалагі́чны (15)

(6) шалфе́й

эпістэмало́гія (13)

(7) карыфе́й

эпістэмо́лаг (11)

(6) трахе́й


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

кабзда