ў
і
эсэ́ — назоўнік эсэі́стка — назоўнік
канцэпт

эсэіст

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова эсэіст
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
эсэі́ст

мн.  эсэі́сты
Родны
каго? чаго?
эсэі́ста

мн.  эсэі́стаў
Давальны
каму? чаму?
эсэі́сту

мн.  эсэі́стам
Вінавальны
каго? што?
эсэі́ста

мн.  эсэі́стаў
Творны
кім? чым?
эсэі́стам

мн.  эсэі́стамі
Месны
у кім? у чым?
эсэі́сце

мн.  эсэі́стах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Здраду прымаюць, а здрадніка вешаюць.


— Колькі было падзелаў Рэчы Паспалітай?
— На тры больш, чым трэба.


eseist — беларуская лацінка

Слова эсэіст (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік эсэіст — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове эсэістка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


Эсхі́н (5)

(8) маздэі́ст

эсьмо́нскі (9)

(7) фідэі́ст

эсэ́ (3)

(8) мандэі́ст

эсэі́стка (8)

(5) тэі́ст

эсэі́стыка (9)

(6) атэі́ст

эсэісты́чна (10)

(9) генатэі́ст


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

драпіны