назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова эсэсавец
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
эсэ́савец мн. эсэ́саўцы |
Родны каго? чаго? |
эсэ́саўца мн. эсэ́саўцаў |
Давальны каму? чаму? |
эсэ́саўцу мн. эсэ́саўцам |
Вінавальны каго? што? |
эсэ́саўца мн. эсэ́саўцаў |
Творны кім? чым? |
эсэ́саўцам мн. эсэ́саўцамі |
Месны у кім? у чым? |
эсэ́саўцу мн. эсэ́саўцах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Для мужчыны крыніцай пакут выступае злая і сварлівая жонка, баба (Сварлівая жонка горш, чым каню хамут; Узяў пілку на сваю шыйку; Бог стварыў два зла: бабу і казла; Баба з пекла родам; У бабы душы няма), а для жанчыны — ліхі муж (Ліхога любіць — сябе губіць; Мужык не мядзведзь, а мяса аб’есць; Сам мужычок з кулачок, а зла як у казла).
Жонка спытала мяне, чаму я так ціха размаўляю ў хаце. Я пажартаваў: баюся, што Марк Цукерберг праслухоўвае мяне. Жонка ў адказ засмяялася. І я засмяяўся. І Аліса засмяялася. І Сіры таксама…
esesaviec — беларуская лацінка
Слова эсэсавец (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік эсэсавец — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове эсэсаўка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› эсэ́раўскі (9)
(9) ціму́равец ‹
› эсэ́раўшчына (11)
(10) пятлю́равец ‹
› эсэ́рка (6)
(7) та́савец ‹
› эсэ́саўка (8)
(10) эмтээ́савец ‹
› эсэ́саўскі (9)
(13) медсанба́тавец ‹
› э́та (3)
(9) зуба́тавец ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.