ў
і
акяні́ца — назоўнік Ала́ — назоўнік
канцэпт

Ала

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
жаночы род
уласны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова Ала
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 А́ла

мн.  А́лы
Родны
каго? чаго?		 А́лы

мн.  А́л
Давальны
каму? чаму?		 А́ле

мн.  А́лам
Вінавальны
каго? што?		 А́лу

мн.  А́л
Творны
кім? чым?		 А́лай, А́лаю

мн.  А́ламі
Месны
у кім? у чым?		 А́ле

мн.  А́лах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

абэ́лтух — неразумны, някемлівы чалавек (лаянкавае слова)

ёлуп, ёлупень, балды́к, абэ́лтус

Чалавек зрабіў атамную бомбу. Яшчэ ніводная мыш не дадумалася зрабіць пастку.

Вернер Міч

Ala — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

назоўнік Ала — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове Ала + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› акэ́шкацца (9)

(7) чарця́ка ‹

› акэ́шкаць (8)

(6) абыя́ка ‹

› акяні́ца (7)

(8) звадыя́ка ‹

› алаба́мскі (9)

(5) каа́ла ‹

› алабандзін (10)

(6) кабала́ ‹

› Алабар (6)

(8) пара́бала ‹


Мемарня

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

енк