ў
і
густаўшчы́на — назоўнік густацё́рты — прыметнік
канцэпт

Густаўшчына

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
жаночы род
уласны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова Густаўшчына
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 Гу́стаўшчына

мн.  Гу́стаўшчыны
Родны
каго? чаго?		 Гу́стаўшчыны

мн.  Гу́стаўшчын
Давальны
каму? чаму?		 Гу́стаўшчыне

мн.  Гу́стаўшчынам
Вінавальны
каго? што?		 Гу́стаўшчыну

мн.  Гу́стаўшчыны
Творны
кім? чым?		 Гу́стаўшчынай, Гу́стаўшчынаю

мн.  Гу́стаўшчынамі
Месны
у кім? у чым?		 Гу́стаўшчыне

мн.  Гу́стаўшчынах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Беларусы не мацюкаюцца — беларусы праклінаюць.

беларускія праклёны

— Айці-краіна.
— Вы так дзіўна вымаўляеце слова «агра».


Hustaŭščyna — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

назоўнік Густаўшчына — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове Гусэрль + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› густата́ (7)

(13) га́млетаўшчына ‹

› густатра́ўе (10)

(11) чартаўшчы́на ‹

› густатра́ўны (11)

(11) гуртаўшчы́на ‹

› густацё́рты (10)

(10) бытаўшчы́на ‹

› густачу́бы (9)

(11) азе́фаўшчына ‹

› густашэ́рсны (11)

(10) цэхаўшчы́на ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

на ногцікі схадзіла