ў
і
джутапрадзе́нне — назоўнік джыбуці́йскі — прыметнік
канцэпт

Джыбуці

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
жаночы род
уласны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
нескланяльны

праскланяць слова Джыбуці
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 Джыбу́ці

мн.  Джыбу́ці
Родны
каго? чаго?		 Джыбу́ці

мн.  Джыбу́ці
Давальны
каму? чаму?		 Джыбу́ці

мн.  Джыбу́ці
Вінавальны
каго? што?		 Джыбу́ці

мн.  Джыбу́ці
Творны
кім? чым?		 Джыбу́ці

мн.  Джыбу́ці
Месны
у кім? у чым?		 Джыбу́ці

мн.  Джыбу́ці
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не будзь ла́сы на чужыя каўбасы.


Але лёс склаўся так, што хрусць — і ўсё ціп-топ.

перакруткі

Džybuci — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

назоўнік Джыбуці — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове Джыгарханян + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› джу́т (4)

(8) нагнясці́ ‹

› джу́тавы (7)

(7) згнясці́ ‹

› джутапрадзе́нне (14)

(9) прыгнясці́ ‹

› джыбуці́йскі (11)

(4) ту́ці ‹

› джы́г (4)

(6) не́туці ‹

› джы́га (5)

(8) Фунафу́ці ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пярсцёнак