у слоўніках не сустракаецца
гэтаназоўнік
мужчынскі род
уласны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова Іван
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
Іва́н мн. Іва́ны |
Родны каго? чаго? |
Іва́на мн. Іва́наў |
Давальны каму? чаму? |
Іва́ну мн. Іва́нам |
Вінавальны каго? што? |
Іва́на мн. Іва́наў |
Творны кім? чым? |
Іва́нам мн. Іва́намі |
Месны у кім? у чым? |
Іва́не мн. Іва́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто ўлетку цяньку шукае, той узімку галадае.
— Мне спатрэбіцца надзейны чалавек, які ў старасці падасць шклянку віскі.
— Мо шклянку вады?
— Ты не падыходзіш.
Ivan — беларуская лацінка
У СЛОЎНІКАХ НЯМА
назоўнік Іван — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове Іванава + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› і́валга (6)
(8) хітрава́н ‹
› і́валгавы (8)
(5) са́ван ‹
› і́валгавыя (9)
(6) рыдва́н ‹
› Іва́на-Франко́ўск (15)
(8) бонвіва́н ‹
› іва́на-франко́ўскі (16)
(5) Ліва́н ‹
› Іва́нава (7)
(6) балва́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.