ў
і
абрыга́ць — дзеяслоў абры́дацца — дзеяслоў
канцэпт

абрыда

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова абрыда
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 абры́да

мн.  абры́ды
Родны
каго? чаго?		 абры́ды

мн.  абры́даў, абры́д
Давальны
каму? чаму?		 абры́дзе

мн.  абры́дам
Вінавальны
каго? што?		 абры́ду

мн.  абры́ды
Творны
кім? чым?		 абры́дай, абры́даю

мн.  абры́дамі
Месны
у кім? у чым?		 абры́дзе

мн.  абры́дах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пахваліць жоначку не грэх.
напр.: мая жоначка божая пчолачка

(хаця вам любы коўч скажа, што хваліць трэба ўчынкі, а не чалавека)

Не бойцеся таго, што ваша жыццё скончыцца, бойцеся таго, што яно так і не пачнецца.

John Henry Newman

abryda — беларуская лацінка

Слова абрыда (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік абрыда — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове абрыдласць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› абрыга́ны (8)

(7) смары́да ‹

› абрыга́цца (9)

(9) тартары́да ‹

› абрыга́ць (8)

(5) брыда́ ‹

› абры́дацца (9)

(7) піеры́да ‹

› абры́даць (8)

(9) геамеры́да ‹

› абры́дваць (9)

(9) эфемеры́да ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

хто быў з табой побач