у слоўніках не сустракаецца
гэтаназоўнік
мужчынскі род
уласны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова Мікола
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
Міко́ла мн. Міко́лы |
Родны каго? чаго? |
Міко́лы мн. Міко́лаў |
Давальны каму? чаму? |
Міко́лу мн. Міко́лам |
Вінавальны каго? што? |
Міко́лу мн. Міко́лаў |
Творны кім? чым? |
Міко́лам мн. Міко́ламі |
Месны у кім? у чым? |
Міко́ле мн. Міко́лах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не той наперадзе, што абагнаў, а той наперадзе, што за сабою цягне.
— Вы будзеце ўдзельнічаць у групавушцы?
— А хто ўдзельнічае?
— Вы, я і ваша жонка.
— Вы што, здурнелі?!
— Ну, тады я вас выкрэсліваю.
Mikola — беларуская лацінка
У СЛОЎНІКАХ НЯМА
назоўнік Мікола — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове Мікранезія + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› міклу́ха-макла́еўскі (18)
(7) ізако́ла ‹
› мі́кнуць (7)
(9) хрызако́ла ‹
› міко́з (5)
(9) ветрако́ла ‹
› міко́лаг (7)
(7) наўко́ла ‹
› міко́льскі (9)
(7) наўко́ла ‹
› мікрааб'е́кт (11)
(7) паўко́ла ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Зюзя — бог маразоў (гл. Карачун).
Кароль ночы — персанаж з «Гульні тронаў».