у слоўніках не сустракаецца
гэтаназоўнік
мужчынскі род
уласны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова Шаўчук
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
Шаўчук мн. Шаўчукі |
Родны каго? чаго? |
Шаўчука мн. Шаўчукоў |
Давальны каму? чаму? |
Шаўчуку мн. Шаўчукам |
Вінавальны каго? што? |
Шаўчука мн. Шаўчукоў |
Творны кім? чым? |
Шаўчуком мн. Шаўчукамі |
Месны у кім? у чым? |
Шаўчуку мн. Шаўчуках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Як клічуць, так і адклікаюцца.
Мужык лячыўся ад заафіліі, але ўсе яго намаганні пайшлі кату пад хвост.
Šaŭčuk — беларуская лацінка
У СЛОЎНІКАХ НЯМА
назоўнік Шаўчук — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове Шахоўскі + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› шаўрэ́тавы (9)
(11) бутылкаўчу́к ‹
› шаўцава́ць (9)
(15) бромбутылкаўчук ‹
› шаўцо́ў (6)
(6) раўчу́к ‹
› шаўчы́ха (7)
(7) хляўчу́к ‹
› шаўчэ́нкаўскі (12)
(5) ушчу́к ‹
› ша́фа (4)
(6) плячу́к ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.