прыметнік
адносны
праскланяць слова аўтагенетычны
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ж.
аўтагенеты́чная
м. аўтагенеты́чны н. аўтагенеты́чнае мн. аўтагенеты́чныя |
Родны каго? чаго? |
ж.
аўтагенеты́чнай, аўтагенеты́чнае
м. аўтагенеты́чнага н. аўтагенеты́чнага мн. аўтагенеты́чных |
Давальны каму? чаму? |
ж.
аўтагенеты́чнай
м. аўтагенеты́чнаму н. аўтагенеты́чнаму мн. аўтагенеты́чным |
Вінавальны каго? што? |
ж.
аўтагенеты́чную
м. аўтагенеты́чны (неадуш.), аўтагенеты́чнага (адуш.) н. аўтагенеты́чнае мн. аўтагенеты́чныя (неадуш.), аўтагенеты́чных (адуш.) |
Творны кім? чым? |
ж.
аўтагенеты́чнай, аўтагенеты́чнаю
м. аўтагенеты́чным н. аўтагенеты́чным мн. аўтагенеты́чнымі |
Месны у кім? у чым? |
ж.
аўтагенеты́чнай
м. аўтагенеты́чным н. аўтагенеты́чным мн. аўтагенеты́чных |
скарбніца
Не піток, не ядок — не вялікі рабоцька.
народ лухты не скажа— Ах, я зноў хачу ў Парыж!
— О, а вы былі?
— Не, учора таксама хацела.
aŭtahienietyčny — беларуская лацінка
Слова аўтагенетычны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове аўтагенназварачны + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› аўтаге́н (7)
(13) мітагенеты́чны ‹
› аўтагене́з (9)
(13) антагенеты́чны ‹
› аўтагенера́тар (13)
(14) глотагенеты́чны ‹
› аўтаге́нна-зва́рачны (18)
(13) цытагенеты́чны ‹
› аўтагенназва́рачны (17)
(14) морфагенеты́чны ‹
› аўтагенназлітавальны (20)
(13) полігенеты́чны ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Ніколі не крыўдзі беларуса.