назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова берліна
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
берлі́на мн. берлі́ны |
Родны каго? чаго? |
берлі́ны мн. берлі́н |
Давальны каму? чаму? |
берлі́не мн. берлі́нам |
Вінавальны каго? што? |
берлі́ну мн. берлі́ны |
Творны кім? чым? |
берлі́най, берлі́наю мн. берлі́намі |
Месны у кім? у чым? |
берлі́не мн. берлі́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
сыч — маўклівы, пануры чалавек
У прававой дзяржаве павінен кіраваць закон, а не асоба.
Леў Сапегаbierlina — беларуская лацінка
Слова берліна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік берліна — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове берлінар + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› берліё́заўскі (12)
(14) спецдысцыплі́на ‹
› Берлі́н (6)
(7) барлі́на ‹
› берлі́н (6)
(10) паўбарлі́на ‹
› берлі́нар (8)
(7) пе́рліна ‹
› берлі́нец (8)
(7) пярлі́на ‹
› берлі́нка (8)
(5) слі́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.