STARNIK
STARNIK
| склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
ж.
вянча́ная
м. вянча́ны н. вянча́нае мн. вянча́ныя |
| Родны каго? чаго? |
ж.
вянча́най, вянча́нае
м. вянча́нага н. вянча́нага мн. вянча́ных |
| Давальны каму? чаму? |
ж.
вянча́най
м. вянча́наму н. вянча́наму мн. вянча́ным |
| Вінавальны каго? што? |
ж.
вянча́ную
м. вянча́ны (неадуш.), вянча́нага (адуш.) н. вянча́нае мн. вянча́ныя (неадуш.), вянча́ных (адуш.) |
| Творны кім? чым? |
ж.
вянча́най, вянча́наю
м. вянча́ным н. вянча́ным мн. вянча́нымі |
| Месны у кім? у чым? |
ж.
вянча́най
м. вянча́ным н. вянча́ным мн. вянча́ных |
скарбніца
Выйсці хоць і за лапаць, абы не плакаць.
↓
Дзеўкай была — плакала, замуж выйшла — завыла.
У судзе.
— Гэты чалавек забраў у вас грошы? Пацяўпешка, адказвайце.
— Я не пацяўпешка, я пацярпелы.
— Вы аддалі грошы за грын-карту бамжу — вы пацяўпешка.
viančany — беларуская лацінка
Слова вянчаны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове вяпровы + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вянцо́вы (7)
(11) раздрэ́нчаны ‹
› вянча́льны (9)
(9) ап'я́нчаны ‹
› вянча́нне (8)
(9) ап'я́нчаны ‹
› вянча́цца (8)
(9) павянча́ны ‹
› вянча́ць (7)
(9) павянча́ны ‹
› вяпро́вы (7)
(11) непавянча́ны ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
