біяпатаген

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова біяпатаген
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	біяпатаге́н мн. біяпатаге́ны
Родны каго? чаго?	біяпатаге́на мн. біяпатаге́наў
Давальны каму? чаму?	біяпатаге́ну мн. біяпатаге́нам
Вінавальны каго? што?	біяпатаге́н мн. біяпатаге́ны
Творны кім? чым?	біяпатаге́нам мн. біяпатаге́намі
Месны у кім? у чым?	біяпатаге́не мн. біяпатаге́нах
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

абе́руч / абе́ручкі — абедзвюма рукамі

Беларуская мова настолькі бедная, што кожны раз не магу выбраць сінонім з 20 варыянтаў.

напрыклад:
заліць вочы / бельмы / зіркачы / зегры / зеграчы / зрынкі / зрыны / зрэнкі / слепакі

bijapatahien — беларуская лацінка

Слова біяпатаген (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік біяпатаген — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове біяпатэнцар + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0

Навігатар

› біяпаліўны (10)

(10) дэрматаге́н ‹

› біяпалявы́ (9)

(9) санатаге́н ‹

› біяпаро́кс (9)

(7) патаге́н ‹

біяпатаге́н (10)

› біяпатаге́нны (12)

(9) тэратаге́н ‹

› біяпатэ́нцар (11)

(7) фітаге́н ‹

› біяпатэнцыя́л (12)

(8) азотаге́н ‹

Мемчыкі

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Аналема — крывая, якую Сонца «малюе» на небе на працягу года, калі фіксаваць ягонае месцазнаходжанне штодня ў адзін і той жа час.

Вось гэта сапраўды Супер 8.