ў
і
благасла́ўны — прыметнік благата́ — назоўнік
канцэпт

благасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова благасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
бла́гасць

мн.  бла́гасці
Родны
каго? чаго?
бла́гасці

мн.  бла́гасцяў, бла́гасцей
Давальны
каму? чаму?
бла́гасці

мн.  бла́гасцям
Вінавальны
каго? што?
бла́гасць

мн.  бла́гасці
Творны
кім? чым?
бла́гасцю

мн.  бла́гасцямі
Месны
у кім? у чым?
бла́гасці

мн.  бла́гасцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не мела баба клопату — купіла парася.
Не меў Саўка клопату, дык жонку ўзяў.


— Знаёмец хоча прыехаць, адпачыць, па гарах пакатацца. Гэта лепш калі рабіць? Летам? Зімой?
— Глядзі. Калі ён хоча зімой, то зімой. Калі летам, то летам.


blahasć — беларуская лацінка

Слова благасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік благасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове благата + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


благаслаўля́цца (14)

(9) сіня́васць

благаслаўля́ць (13)

(11) зеляня́васць

благасла́ўны (11)

(9) руся́васць

благата́ (7)

(11) бязмо́згасць

блага́ць (7)

(8) убо́гасць

благачы́нне (10)

(10) разло́гасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

у мяне няма такой кашулі