Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

абалонка, -і, ДМ -нцы; Родны склон мн. -нак; жаночы род
1. Покрыва ў выглядзе шкарлупіны, скуркі (у пладах), тканіны або проста верхні слой чаго-н. Ядзерка арэха захавана пад моцнай абалонкай. Зямны шар мае цвёрдую абалонку — зямную кару. Абалонка аэрастата. // Назва некаторых покрыўных тканак. Слізістая абалонка. Рагавая абалонка. Сеткавая абалонка. Радужная абалонка.
2. пераноснае значэнне Форма вонкавага выяўлення якога-н. унутранага зместу. Пад знешняй фантастычнай абалонкай падання мы бачым яе [легенды] рэальную аснову. ← В. Івашын.

❌

абалонка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова абалонка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	абало́нка мн. абало́нкі
Родны каго? чаго?	абало́нкі мн. абало́нак
Давальны каму? чаму?	абало́нцы мн. абало́нкам
Вінавальны каго? што?	абало́нку мн. абало́нкі
Творны кім? чым?	абало́нкай, абало́нкаю мн. абало́нкамі
Месны у кім? у чым?	абало́нцы мн. абало́нках
Клічная форма	— мн. —

Звяртаюся да чалавека, які згубіў свой iPhone 13 Pro Max на вакзале. Калі ласка, кіньце тэлефанаваць на мой новы тэлефон. Дзякуй.

Слова абалонка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік абалонка — у родным, давальным, творным і месным склоне

абалонка

Навігатар

Мемчыкі