ў
і
дзівава́та — прыслоўе дзівава́цца — дзеяслоў
канцэпт

дзіваваты

у слоўніках не сустракаецца

гэта

прыметнік
якасны

праскланяць слова дзіваваты
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
  ж. — жаночы род
  м. — мужчынскі род
  н. — ніякі род
множны лік
Назоўны
хто? што?		 ж.  дзіваватая
м.  дзіваваты
н.  дзіваватае

мн.  дзіваватыя
Родны
каго? чаго?		 ж.  дзіваватай, дзіваватае
м.  дзіваватага
н.  дзіваватага

мн.  дзіваватых
Давальны
каму? чаму?		 ж.  дзіваватай
м.  дзіваватаму
н.  дзіваватаму

мн.  дзіваватым
Вінавальны
каго? што?		 ж.  дзіваватую
м.  дзіваваты, дзіваватага
н.  дзіваватае

мн.  дзіваватыя
Творны
кім? чым?		 ж.  дзіваватай, дзіваватаю
м.  дзіваватым
н.  дзіваватым

мн.  дзіваватымі
Месны
у кім? у чым?		 ж.  дзіваватай
м.  дзіваватым
н.  дзіваватым

мн.  дзіваватых

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

хлябтаць — прагна піць // піць (віно, спіртныя напіткі) у вялікай колькасці

— Мне, думаеш, лёгка? Буду там чорт ведае з кім тую гарэлку хлябтаць. (Уладзімір Караткевіч)

— Памятаеш, ты ўчора купіў бульбу? Пасля працы купі бульбу.
— А што з ёй здарылася? Яна сапсавалася?
— Не, яна буракі.


dzivavaty — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

дзе паставіць націск у слове дзівакаваты + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› дзі́ва (5)

(10) бульбава́ты ‹

› дзівава́нне (10)

(9) дравава́ты ‹

› дзівава́та (9)

(8) савава́ты ‹

› дзівава́цца (10)

(8) сівава́ты ‹

› дзівава́ць (9)

(9) барвава́ты ‹

› дзіва́к (6)

(9) крывава́ты ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

акула