склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ж.
дзяўба́ная
м. дзяўба́ны н. дзяўба́нае мн. дзяўба́ныя |
Родны каго? чаго? |
ж.
дзяўба́най, дзяўба́нае
м. дзяўба́нага н. дзяўба́нага мн. дзяўба́ных |
Давальны каму? чаму? |
ж.
дзяўба́най
м. дзяўба́наму н. дзяўба́наму мн. дзяўба́ным |
Вінавальны каго? што? |
ж.
дзяўба́ную
м. дзяўба́ны (неадуш.), дзяўба́нага (адуш.) н. дзяўба́нае мн. дзяўба́ныя (неадуш.), дзяўба́ных (адуш.) |
Творны кім? чым? |
ж.
дзяўба́най, дзяўба́наю
м. дзяўба́ным н. дзяўба́ным мн. дзяўба́нымі |
Месны у кім? у чым? |
ж.
дзяўба́най
м. дзяўба́ным н. дзяўба́ным мн. дзяўба́ных |
скарбніца
(а) бо́жухна! (у значэнні выклічніка) — выказвае здзіўленне, радасць, абурэнне і пад.
Час ляціць — гэта кепская навіна.
Добрая навіна — вы пілот свайго часу.
dziaŭbany — беларуская лацінка
Слова дзяўбаны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове дзяўчынін + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дзятлянё́ (8)
(9) здзё́ўбаны ‹
› дзяўба́льны (10)
(11) раздзё́ўбаны ‹
› дзяўба́нне (9)
(11) раздзё́ўбаны ‹
› дзяўба́цца (9)
(10) дадзяўба́ны ‹
› дзяўба́ць (8)
(10) дадзяўба́ны ‹
› дзяўбнуць (9)
(10) задзяўба́ны ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.