ў
і
дзяўба́нне — назоўнік дзяўба́ны — дзеепрыметнік
канцэпт

дзяўбаны

гэта

прыметнік
адносны

праскланяць слова дзяўбаны
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
  ж. — жаночы род
  м. — мужчынскі род
  н. — ніякі род
множны лік
Назоўны
хто? што?
ж.  дзяўба́ная
м.  дзяўба́ны
н.  дзяўба́нае

мн.  дзяўба́ныя
Родны
каго? чаго?
ж.  дзяўба́най, дзяўба́нае
м.  дзяўба́нага
н.  дзяўба́нага

мн.  дзяўба́ных
Давальны
каму? чаму?
ж.  дзяўба́най
м.  дзяўба́наму
н.  дзяўба́наму

мн.  дзяўба́ным
Вінавальны
каго? што?
ж.  дзяўба́ную
м.  дзяўба́ны (неадуш.), дзяўба́нага (адуш.)
н.  дзяўба́нае

мн.  дзяўба́ныя (неадуш.), дзяўба́ных (адуш.)
Творны
кім? чым?
ж.  дзяўба́най, дзяўба́наю
м.  дзяўба́ным
н.  дзяўба́ным

мн.  дзяўба́нымі
Месны
у кім? у чым?
ж.  дзяўба́най
м.  дзяўба́ным
н.  дзяўба́ным

мн.  дзяўба́ных

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

(а) бо́жухна! (у значэнні выклічніка) — выказвае здзіўленне, радасць, абурэнне і пад.


Час ляціць — гэта кепская навіна.
Добрая навіна — вы пілот свайго часу.


dziaŭbany — беларуская лацінка

Слова дзяўбаны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове дзяўчынін + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дзятлянё́ (8)

(9) здзё́ўбаны

дзяўба́льны (10)

(11) раздзё́ўбаны

дзяўба́нне (9)

(11) раздзё́ўбаны

дзяўба́цца (9)

(10) дадзяўба́ны

дзяўба́ць (8)

(10) дадзяўба́ны

дзяўбнуць (9)

(10) задзяўба́ны


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

акулавы плаўнік