STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова абшалушванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
абшалу́шванне мн. абшалу́шванні |
| Родны каго? чаго? |
абшалу́швання мн. абшалу́шванняў |
| Давальны каму? чаму? |
абшалу́шванню мн. абшалу́шванням |
| Вінавальны каго? што? |
абшалу́шванне мн. абшалу́шванні |
| Творны кім? чым? |
абшалу́шваннем мн. абшалу́шваннямі |
| Месны у кім? у чым? |
абшалу́шванні мн. абшалу́шваннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
мара́ — прывід, здань, насланнё
Вось-вось пакажацца звяруга!.. Ды доўга гэта штось патуга — Няма, а быць ужо пара. Цьфу, ты! Што ж гэта за мара? (Якуб Колас)— Скажыце, калі ласка, колькі часу?
— Магу толькі прыблізна.
— Давайце.
— Кайназой.
abšalušvannie — беларуская лацінка
Слова абшалушванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік абшалушванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове абшальмаванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› абшало́паны (10)
(9) уду́шванне ‹
› абшало́паны (10)
(10) выду́шванне ‹
› абшалу́шаны (10)
(11) прыду́шванне ‹
› абшалу́шваць (11)
(10) аглу́шванне ‹
› абшальмава́нне (13)
(11) заглу́шванне ‹
› абшальмава́ны (12)
(12) прыглу́шванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Ніколі не крыўдзі беларуса.