Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

 злосны, -ая, -ае.
  1. Поўны злосці, варожасці, нядобразычлівасці. Злосны чалавек. ▪ — Ну, а чаму ж ты такая вось? — Якая? — Ды злосная. Проста дакрануцца нельга да цябе. А яшчэ кажаш, што не злуеш. ← Платон Галавач. Палкоўнік, злосны і зняможаны, адкінуўся на падушку, з пакутніцкім выглядам заплюшчыў вочы. ← Кузьма Чорны. // Несправядлівы, прадузяты. Хлуснёй імкнуўся злосны крытык ад свету праўду ўсю закрыць. ← Уладзімір Дубоўка. // Які выражае злосць. Хама Хаміч пасвяціў у кабінку. Там сядзеў мужчына і пазіраў на яго злоснымі вачамі. ← Уладзімір Корбан. І тут жа твар.. [Касі] стаў суровы і злосны. ← Янка Скрыган. // Прасякнуты злосцю, нядобразычлівасцю. Жвір гаварыў нешта яшчэ, але Косця не слухаў, нейкая злосная думка заглушала ўсё. ← Вячаслаў Адамчык. — Я напісала яму злоснае пісьмо. ← Іван Шамякін.
  2. Сярдзіты, куслівы, злы (пра жывёл). [Галя] ужо ўзялася за клямку, як раптам падумала: «А што, калі там злосны сабака, як Дальма ў дзядзькі Захара». ← Лідзія Арабей.
  3. Бязлітасны, жорсткі. [Бушмар] пайшоў, але злосная трывога не пакідала яго. ← Кузьма Чорны. // пераноснае значэнне Моцны, люты (пра мароз, вецер і пад.). За сялом, за пералескам Злосны вецер свішча, — Там спраўляе завіруха У палях ігрышча. ← Адам Русак.
  4. Свядома нядобрасумленны; зламысны. Злосны злачынец. ▪ Злосны шкоднік быў раскрыты — Заатэхнік той стары. ← Пятрусь Броўка.