STARNIK
STARNIK
| склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
ж.
знячу́леная
м. знячу́лены н. знячу́ленае мн. знячу́леныя |
| Родны каго? чаго? |
ж.
знячу́ленай, знячу́ленае
м. знячу́ленага н. знячу́ленага мн. знячу́леных |
| Давальны каму? чаму? |
ж.
знячу́ленай
м. знячу́ленаму н. знячу́ленаму мн. знячу́леным |
| Вінавальны каго? што? |
ж.
знячу́леную
м. знячу́лены (неадуш.), знячу́ленага (адуш.) н. знячу́ленае мн. знячу́леныя (неадуш.), знячу́леных (адуш.) |
| Творны кім? чым? |
ж.
знячу́ленай, знячу́ленаю
м. знячу́леным н. знячу́леным мн. знячу́ленымі |
| Месны у кім? у чым? |
ж.
знячу́ленай
м. знячу́леным н. знячу́леным мн. знячу́леных |
скарбніца
жаўжаняткі — малыя жвавыя дзеткі
задрыга — нягеглы
чмур — балака, вясёлы гаварун
З гэным чмуром са смеху памром.
— Табе пяць ці шэсць кавалачкаў цукру?
— Два, але каб я бачыў.
zniačulieny — беларуская лацінка
Слова знячулены (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове знячэўлены + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› зняцэ́ньвацца (12)
(9) расчу́лены ‹
› зняцэ́ньваць (11)
(8) вы́чулены ‹
› знячу́ленасць (12)
(8) вы́чулены ‹
› знячу́ліцца (10)
(10) абмішу́лены ‹
› знячу́ліць (9)
(9) даба́ўлены ‹
› знячу́льванне (12)
(9) даба́ўлены ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
