назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова абыякасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
абыя́касць мн. абыя́касці |
Родны каго? чаго? |
абыя́касці мн. абыя́касцяў, абыя́касцей |
Давальны каму? чаму? |
абыя́касці мн. абыя́касцям |
Вінавальны каго? што? |
абыя́касць мн. абыя́касці |
Творны кім? чым? |
абыя́касцю мн. абыя́касцямі |
Месны у кім? у чым? |
абыя́касці мн. абыя́касцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто ўлетку цяньку шукае, той узімку галадае.
Чытаючы «Дзікае паляванне караля Стаха»:
Што бачыць прадпрымальнік: гарэлка «Тройчы дзевяць» на 27 травах. Назва агонь!
Што бачыць гурман: ласіныя губы ў падсалоджаным воцаце, халодныя пірагі з гусінай пячонкай.
Што бачу я: не можа толькі цнатлівая дзеўка, ды і тая хутка згаджаецца.
abyjakasć — беларуская лацінка
Слова абыякасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік абыякасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове абэлтус + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› абыя́кава (8)
(9) трая́касць ‹
› абыя́кавасць (11)
(8) нія́касць ‹
› абыя́кавы (8)
(11) суперя́касць ‹
› абыя́кі (6)
(8) дба́ласць ‹
› абэ́лтус (7)
(10) нядба́ласць ‹
› абэ́лтух (7)
(12) занядба́ласць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.