назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова змятанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
змята́нне мн. змята́нні |
Родны каго? чаго? |
змята́ння мн. змята́нняў |
Давальны каму? чаму? |
змята́нню мн. змята́нням |
Вінавальны каго? што? |
змята́нне мн. змята́нні |
Творны кім? чым? |
змята́ннем мн. змята́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
змята́нні мн. змята́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не сілаю, то розумам.
пра кемлівасць і знаходлівасць беларусаў— А як так атрымалася што такая прыгожая дзяўчына адна?
— Перад «што» коска.
zmiatannie — беларуская лацінка
Слова змятанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік змятанне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове змятасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› змясто́ўны (9)
(9) адмята́нне ‹
› змясці́цца (9)
(10) падмята́нне ‹
› змясці́ць (8)
(12) вогнемята́нне ‹
› змя́тасць (8)
(10) размята́нне ‹
› змята́цца (8)
(9) вымята́нне ‹
› змята́ць (7)
(10) нагнята́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.