Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

 ліхі¹, -ая, -ое.
  1. Які можа ці здольны прычыніць ліха; нядобры, злы. Ліхі сабака, Ліхая зіма. ▪ [Мелех:] Аблыталі мяне ліхія людзі, І я вялікі грэх мог на душу ўзяць. ← Пятро Глебка. З ліхім чалавекам і гадзіна векам. ← Прыказка. / у знач. назоўнік ліхі, -ога, мужчынскі род Доўга хварэў пан. Усе думалі, што капцы ўжо яму. Ды ліхога і смерць не бярэ. ← Алесь Якімовіч. // Звязаны з цяжкім жыццём, перажываннямі. Ліхая навала. Ліхая пара.
  2. Дрэнны, паганы. І ветры прынеслі ёй вестку ліхую, што сын яе ў бітве загінуў, жыццё, дараванае роднай матуляй, аддаўшы за маці-краіну. ← Валянцін Таўлай. У жыцці не месца крывадушшу, Як ліхой у кветніку траве! ← Янка Непачаловіч. // абласное слова Дзіравы, стары (пра адзежу, абутак і пад.). Ліхі кажух. Ліхое сіта. ▪ [Міша:] — Каня трэба яшчэ напаіць. Можа вядро якое ліхое [ёсць], то вынесі. ← Мікола Лобан.
  •••
  Гадзіць як ліхой скуле гл. гадзіць.
  Ліхая гадзіна гл. гадзіна.
 ліхі², -ая, -ое.
  1. Смелы, храбры, ўдалы. Ліхі казак. ▪ Ты стаў у атрадзе ліхім камандзірам бясстрашных сваіх .. арля[нят]. ← Міхась Машара.
  2. Хуткі, імклівы. Ліхая язда. Ліхая атака. // Рэзвы, жвавы, гарачы (аб конях). Вёз у родны калгас свой нявесту жаніх На калёсах вясельных, на конях ліхіх. ← Аркадзь Куляшоў.