назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова бучненне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
бучне́нне мн. бучне́нні |
Родны каго? чаго? |
бучне́ння мн. бучне́нняў |
Давальны каму? чаму? |
бучне́нню мн. бучне́нням |
Вінавальны каго? што? |
бучне́нне мн. бучне́нні |
Творны кім? чым? |
бучне́ннем мн. бучне́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
бучне́нні мн. бучне́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Абяцанкі-цацанкі, а дурню радасць.
Дасць на лета, але не на гэта.
На спатканні хлопец з Tinder сказаў, што вельмі моцна любіць жаночыя панчохі. Я спытала, ці не холадна яму ў іх.
bučniennie — беларуская лацінка
Слова бучненне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік бучненне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове бучэнне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› бу́чна (5)
(14) самаўзмацне́нне ‹
› бу́чнасць (8)
(14) пераўзмацне́нне ‹
› бучне́йшы (8)
(9) умацне́нне ‹
› бучне́ць (7)
(11) адамашненне ‹
› бучны́ (5)
(9) уплыне́нне ‹
› бу́чыць (6)
(9) запыне́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.