назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова бучэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
бучэ́нне мн. бучэ́нні |
Родны каго? чаго? |
бучэ́ння мн. бучэ́нняў |
Давальны каму? чаму? |
бучэ́нню мн. бучэ́нням |
Вінавальны каго? што? |
бучэ́нне мн. бучэ́нні |
Творны кім? чым? |
бучэ́ннем мн. бучэ́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
бучэ́нні мн. бучэ́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Як хочаш мяне лай, адно цераз плот не перакідай.
Давай памірымся, пакуль ты не зразумела, што табе лепей без мяне.
bučennie — беларуская лацінка
Слова бучэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік бучэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове бушаванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› бучне́ць (7)
(8) вярчэ́нне ‹
› бучны́ (5)
(13) кругавярчэ́нне ‹
› бу́чыць (6)
(12) самавярчэ́нне ‹
› Бу́ш (3)
(8) абучэ́нне ‹
› бушавалы (8)
(12) самаабучэ́нне ‹
› бушава́нне (9)
(12) пераабучэ́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Усе падохнуць, разыходзімся. (дашліце нам файны пераклад надпісу)