быстрата

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова быстрата
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	быстрата́ мн. —
Родны каго? чаго?	быстраты́ мн. —
Давальны каму? чаму?	быстраце́ мн. —
Вінавальны каго? што?	быстрату́ мн. —
Творны кім? чым?	быстрато́й, быстрато́ю мн. —
Месны у кім? у чым?	быстраце́ мн. —
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Куй сам сваю долю.

— І хто мы з табой цяпер, сябры ці палюбоўнікі?..
Ён стаяў ля акна і маўчаў…
— Кім бы ты хацеў быць? — спытала яна зноў.
Ён паглядзеў у акно, на зорнае неба, і летуценна адказаў:
— Астранаўтам!

bystrata — беларуская лацінка

Слова быстрата (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: