STARNIK

Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

мінучы, -ая, -ае.
Такі, які хутка праходзіць, мінае; недаўгавечны. Нават і не заўважыла Ірына, як адляцела бесклапотнае дзявоцтва, з песнямі, з пагулянкамі, познімі карагодамі, з лёгкімі і мінучымі дзявочымі крыўдамі, з вясковымі світаннямі. ← Міхась Лынькоў.

❌

канцэпт

мінучы

гэта

прыметнік
якасны

праскланяць слова мінучы
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік
Назоўны хто? што?	ж. міну́чая м. міну́чы н. міну́чае мн. міну́чыя
Родны каго? чаго?	ж. міну́чай, міну́чае м. міну́чага н. міну́чага мн. міну́чых
Давальны каму? чаму?	ж. міну́чай м. міну́чаму н. міну́чаму мн. міну́чым
Вінавальны каго? што?	ж. міну́чую м. міну́чы (неадуш.), міну́чага (адуш.) н. міну́чае мн. міну́чыя (неадуш.), міну́чых (адуш.)
Творны кім? чым?	ж. міну́чай, міну́чаю м. міну́чым н. міну́чым мн. міну́чымі
Месны у кім? у чым?	ж. міну́чай м. міну́чым н. міну́чым мн. міну́чых

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

кеміць — разумець, разбірацца, цяміць
цяміць — разумець сэнс падзей, гаворкі і пад.; разбірацца, кеміць
шалопаць — кумекаць, цяміць, разумець

— Гэта твой былы хлопец?
— Ага.
— А што ў другім пакеце?

minučy — беларуская лацінка

Слова мінучы (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: