Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

бяроза, -ы, жаночы род
  1. Лісцевае дрэва сямейства бярозавых з белай карой. Расчасаўшы пругкім ветрам косы, Спаласнуўшы ногі у расе, Залатагаловыя бярозы Паўстаюць ва ўсёй сваёй красе. ← Мікола Аўрамчык. Пад сонцам грэліся бярозы У белым тонкім палатне. ← Змітрок Бядуля. / у знач. зборны назоўнік Сярод іншых дрэў тут пераважала бяроза. ← Алесь Шашкоў.
  2. толькі адзіночны лік Драўніна гэтага дрэва; матэрыял. Ці ж можна словамі перадаць, як Даніла падбіраў клён, бярозу, дуб, асіну на цабэркі, вёдры, начоўкі і лыжкі? ← Змітрок Бядуля.
  •••
  Карэльская бяроза — від бярозы з прыгожай узорыстай драўнінай на зрэзе.

❌

бяроза

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова бяроза
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	бяро́за мн. бяро́зы
Родны каго? чаго?	бяро́зы мн. бяро́з
Давальны каму? чаму?	бяро́зе мн. бяро́зам
Вінавальны каго? што?	бяро́зу мн. бяро́зы
Творны кім? чым?	бяро́зай, бяро́заю мн. бяро́замі
Месны у кім? у чым?	бяро́зе мн. бяро́зах
Клічная форма	— мн. —

Слова бяроза (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік бяроза — у родным, давальным, творным і месным склоне

бяроза

Навігатар

Мемчыкі