ў
і
ваго́нна-параво́зны — прыметнік ваго́нніца — назоўнік
канцэпт

вагоннік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова вагоннік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ваго́ннік

мн.  ваго́ннікі
Родны
каго? чаго?
ваго́нніка

мн.  ваго́ннікаў
Давальны
каму? чаму?
ваго́нніку

мн.  ваго́ннікам
Вінавальны
каго? што?
ваго́нніка

мн.  ваго́ннікаў
Творны
кім? чым?
ваго́ннікам

мн.  ваго́ннікамі
Месны
у кім? у чым?
ваго́нніку

мн.  ваго́нніках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Свая хатка як родная матка.

пра жыццёвую каштоўнасць і важнасць дома для шчасця чалавека
параўн.: чужая хата горш за ката / чужая хата не грэе

Там рай, дзе родны край.


vahonnik — беларуская лацінка

Слова вагоннік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вагоннік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вагонніца + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вагонасуткі (11)

(9) гасці́ннік

ваго́нка (7)

(10) пласці́ннік

ваго́нна-параво́зны (17)

(10) забабо́ннік

ваго́нніца (9)

(14) золатапаго́ннік

ваго́нны (7)

(9) спаго́ннік

ваго́нчык (8)

(11) ветраго́ннік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пацалаваць сябе ў люстэрку