ў
і
вандро́ўнік — назоўнік вандро́ўніцкі — прыметнік
канцэпт

вандроўніца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова вандроўніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
вандро́ўніца

мн.  вандро́ўніцы
Родны
каго? чаго?
вандро́ўніцы

мн.  вандро́ўніц
Давальны
каму? чаму?
вандро́ўніцы

мн.  вандро́ўніцам
Вінавальны
каго? што?
вандро́ўніцу

мн.  вандро́ўніц
Творны
кім? чым?
вандро́ўніцай, вандро́ўніцаю

мн.  вандро́ўніцамі
Месны
у кім? у чым?
вандро́ўніцы

мн.  вандро́ўніцах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

прысто́лак — скрыня ў стале, шуфляда
прыскры́нак — скрыначка ў куфры на бакавой сценцы для захоўвання дробных рэчаў


— Скажыце, калі ласка, колькі часу?
— Магу толькі прыблізна.
— Давайце.
— Кайназой.


vandroŭnica — беларуская лацінка

Слова вандроўніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вандроўніца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вандроўніцтва + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вандро́ўка (9)

(10) здаро́ўніца

вандро́ўна (9)

(12) заздаро́ўніца

вандро́ўнік (10)

(9) каро́ўніца

вандро́ўніцкі (12)

(11) лакіро́ўніца

вандро́ўніцтва (13)

(10) цукро́ўніца

вандро́ўны (9)

(11) ахвяро́ўніца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

час не шкадуе

не щадить никого — не даваць літасці нікому (не шкадаваць нікога)