ў
і
каро́ўнік — назоўнік каро́ўны — прыметнік
канцэпт

кароўніца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова кароўніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
каро́ўніца

мн.  каро́ўніцы
Родны
каго? чаго?
каро́ўніцы

мн.  каро́ўніц
Давальны
каму? чаму?
каро́ўніцы

мн.  каро́ўніцам
Вінавальны
каго? што?
каро́ўніцу

мн.  каро́ўніц
Творны
кім? чым?
каро́ўніцай, каро́ўніцаю

мн.  каро́ўніцамі
Месны
у кім? у чым?
каро́ўніцы

мн.  каро́ўніцах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Жураўлі прыляцелі, дзеўкі ашалелі.

зноў прыйшла вясна, а з ёю — і каханне
(сустракалі, гукалі вясну і ўсё такое...)

— Слухай, давай заўтра сустрэнемся, вып'ем вінца, пабалакаем…
— Ты ляснуўся? Давай сёння!


karoŭnica — беларуская лацінка

Слова кароўніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік кароўніца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове кароўчына + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


каро́тшы (7)

(7) ро́ўніца

каро́ўка (7)

(10) здаро́ўніца

каро́ўнік (8)

(12) заздаро́ўніца

каро́ўны (7)

(11) вандро́ўніца

каро́ўчына (9)

(11) лакіро́ўніца

каро́ўчынскі (11)

(10) цукро́ўніца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

напужаць медкамісію

Як напужаць супрацоўніка медкамісіі.