назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова кароўчына
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
каро́ўчына мн. каро́ўчыны |
Родны каго? чаго? |
каро́ўчыны мн. каро́ўчын |
Давальны каму? чаму? |
каро́ўчыне мн. каро́ўчынам |
Вінавальны каго? што? |
каро́ўчыну мн. каро́ўчын |
Творны кім? чым? |
каро́ўчынай, каро́ўчынаю мн. каро́ўчынамі |
Месны у кім? у чым? |
каро́ўчыне мн. каро́ўчынах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не злуй: злых на прывязі трымаюць.
Дзе вы ставіце націск у слове «крыпта»?
таму ты і прагарэў, бо рыфмуеш з «кабзда»karoŭčyna — беларуская лацінка
Слова кароўчына (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік кароўчына — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове карп + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› каро́ўнік (8)
(8) дзе́ўчына ‹
› каро́ўніца (9)
(9) шалё́ўчына ‹
› каро́ўны (7)
(8) дзіўчына ‹
› каро́ўчынскі (11)
(9) вяро́ўчына ‹
› каро́ценька (10)
(8) дзяўчы́на ‹
› каро́ценькі (10)
(12) цар-дзяўчы́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.