ў
і
каро́ўны — прыметнік каро́ўчынскі — прыметнік
канцэпт

кароўчына

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова кароўчына
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
каро́ўчына

мн.  каро́ўчыны
Родны
каго? чаго?
каро́ўчыны

мн.  каро́ўчын
Давальны
каму? чаму?
каро́ўчыне

мн.  каро́ўчынам
Вінавальны
каго? што?
каро́ўчыну

мн.  каро́ўчын
Творны
кім? чым?
каро́ўчынай, каро́ўчынаю

мн.  каро́ўчынамі
Месны
у кім? у чым?
каро́ўчыне

мн.  каро́ўчынах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не злуй: злых на прывязі трымаюць.


Дзе вы ставіце націск у слове «крыпта»?

таму ты і прагарэў, бо рыфмуеш з «кабзда»

karoŭčyna — беларуская лацінка

Слова кароўчына (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік кароўчына — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове карп + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


каро́ўнік (8)

(8) дзе́ўчына

каро́ўніца (9)

(9) шалё́ўчына

каро́ўны (7)

(8) дзіўчына

каро́ўчынскі (11)

(9) вяро́ўчына

каро́ценька (10)

(8) дзяўчы́на

каро́ценькі (10)

(12) цар-дзяўчы́на


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

прыгадай свае вытокі