ў
і
ца́р — назоўнік цар-зво́н — назоўнік
канцэпт

цар-дзяўчына

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова цар-дзяўчына
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
цар-дзяўчы́на

мн.  цар-дзяўчы́ны
Родны
каго? чаго?
цар-дзяўчы́ны

мн.  цар-дзяўчы́наў, цар-дзяўчы́н
Давальны
каму? чаму?
цар-дзяўчы́не

мн.  цар-дзяўчы́нам
Вінавальны
каго? што?
цар-дзяўчы́ну

мн.  цар-дзяўчы́наў, цар-дзяўчы́н
Творны
кім? чым?
цар-дзяўчы́най, цар-дзяўчы́наю

мн.  цар-дзяўчы́намі
Месны
у кім? у чым?
цар-дзяўчы́не

мн.  цар-дзяўчы́нах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Бацька і маці ад Бога ў хаце, хто іх зневажае, дабра не знае.


цар-дзяўчына ёсць, а цар-хлопца няма
(бо ты халоп, хлопча)

чаму дзяўчат, але цар-дзяўчын(аў) ???

car-dziaŭčyna — беларуская лацінка

Слова цар-дзяўчына (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік цар-дзяўчына — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове цар-звон + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


ца́пфа (5)

(9) каро́ўчына

ца́пфавы (7)

(9) вяро́ўчына

ца́р (3)

(8) дзяўчы́на

цар-зво́н (8)

(7) ба́ччына

цар-пту́шка (10)

(12) гайдама́ччына

царава́нне (9)

(9) Няме́ччына


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

фарфоравы кубак

Што тут не так?