назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова цар-дзяўчына
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
цар-дзяўчы́на мн. цар-дзяўчы́ны |
Родны каго? чаго? |
цар-дзяўчы́ны мн. цар-дзяўчы́наў, цар-дзяўчы́н |
Давальны каму? чаму? |
цар-дзяўчы́не мн. цар-дзяўчы́нам |
Вінавальны каго? што? |
цар-дзяўчы́ну мн. цар-дзяўчы́наў, цар-дзяўчы́н |
Творны кім? чым? |
цар-дзяўчы́най, цар-дзяўчы́наю мн. цар-дзяўчы́намі |
Месны у кім? у чым? |
цар-дзяўчы́не мн. цар-дзяўчы́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Бацька і маці ад Бога ў хаце, хто іх зневажае, дабра не знае.
цар-дзяўчына ёсць, а цар-хлопца няма
(бо ты халоп, хлопча)
car-dziaŭčyna — беларуская лацінка
Слова цар-дзяўчына (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік цар-дзяўчына — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове цар-звон + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ца́пфа (5)
(9) каро́ўчына ‹
› ца́пфавы (7)
(9) вяро́ўчына ‹
› ца́р (3)
(8) дзяўчы́на ‹
› цар-зво́н (8)
(7) ба́ччына ‹
› цар-пту́шка (10)
(12) гайдама́ччына ‹
› царава́нне (9)
(9) Няме́ччына ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Што тут не так?