назоўнік
субстантываваны множналікавы
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
ад’ектыўны тып скланення
праскланяць слова вераб'іныя
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ж.
—
м. — н. — мн. вераб'і́ныя |
Родны каго? чаго? |
ж.
—
м. — н. — мн. вераб'і́ных |
Давальны каму? чаму? |
ж.
—
м. — н. — мн. вераб'і́ным |
Вінавальны каго? што? |
ж.
—
м. — н. — мн. вераб'і́ных |
Творны кім? чым? |
ж.
—
м. — н. — мн. вераб'і́нымі |
Месны у кім? у чым? |
ж.
—
м. — н. — мн. вераб'і́ных |
скарбніца
Хто рана ўстае, у таго хлеба стае.
— А калі вы пачалі працаваць у гэтай кампаніі?
— Калі мне прыгразілі звальненнем.
vierabjinyja — беларуская лацінка
Слова вераб'іныя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік вераб'іныя — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове вераб'іха + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вераб'інападо́бны (16)
(12) ступняхо́дныя ‹
› вераб'і́ны (9)
(13) відэададзеныя ‹
› вераб'і́ны (9)
(13) медыядадзеныя ‹
› вераб'і́ха (9)
(9) сакалі́ныя ‹
› вераб'янё́ (9)
(7) каці́ныя ‹
› верабе́й (7)
(6) ча́йныя ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.