назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова віка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ві́ка мн. — |
Родны каго? чаго? |
ві́кі мн. — |
Давальны каму? чаму? |
ві́цы мн. — |
Вінавальны каго? што? |
ві́ку мн. — |
Творны кім? чым? |
ві́кай, ві́каю мн. — |
Месны у кім? у чым? |
ві́цы мн. — |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто бліжэй да міскі, той і чэрпае.
Пажарнікі паабедалі і неадкладна выехалі.
vika — беларуская лацінка
Слова віка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік віка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове вікаір + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› візуа́льна-падво́йны (18)
(8) аэро́біка ‹
› візуа́льнасць (12)
(12) аквааэро́біка ‹
› візуа́льны (9)
(13) гідрааэро́біка ‹
› ві́ка-аўся́ны (11)
(9) дармавіка́ ‹
› вікааржаны́ (10)
(10) педаго́гіка ‹
› вікааўся́ны (10)
(15) сурдапедаго́гіка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.