ў
і
вілкападо́бны — прыметнік ві́лт — назоўнік
канцэпт

вілкі

гэта

назоўнік
толькі множны лік
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
множналікавы

праскланяць слова вілкі
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 —

мн.  ві́лкі
Родны
каго? чаго?		 —

мн.  ві́лкі
Давальны
каму? чаму?		 —

мн.  ві́лкі
Вінавальны
каго? што?		 —

мн.  ві́лкі
Творны
кім? чым?		 —

мн.  ві́лкі
Месны
у кім? у чым?		 —

мн.  ві́лкі
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не лічы кветачкі ўвесну, а палічы ягадкі ўвосень.
Па кветках яблыкаў не лічы.


— Тата, чаму гэтыя людзі называюць цябе расістам?
— Гэта не людзі, сынку.


vilki — беларуская лацінка

Слова вілкі (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вілкі — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вілт + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› ві́лка (5)

(7) вы́селкі ‹

› вілкападо́бна (12)

(4) ё́лкі ‹

› вілкападо́бны (12)

(9) Навасё́лкі ‹

› ві́лт (4)

(7) мо́гілкі ‹

› вілтаўсто́йлівы (14)

(5) пі́лкі ‹

› ві́лы (4)

(6) апі́лкі ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

call 911