назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова вінцо
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
вінцо́ мн. — |
Родны каго? чаго? |
вінца́ мн. — |
Давальны каму? чаму? |
вінцу́ мн. — |
Вінавальны каго? што? |
вінцо́ мн. — |
Творны кім? чым? |
вінцо́м мн. — |
Месны у кім? у чым? |
вінцы́ мн. — |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не памогуць і чары, як каму хто не да пары.
— Слухай, давай заўтра сустрэнемся, вып'ем вінца, пабалакаем…
— Ты ляснуўся? Давай сёння!
vinco — беларуская лацінка
Слова вінцо (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік вінцо — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове вінчэстар + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› віну́ць (6)
(5) хо-хо́ ‹
› ві́нцік (6)
(4) яйцо́ ‹
› вінці́ць (7)
(7) пісямцо́ ‹
› Вінцу́к (6)
(5) сянцо́ ‹
› Вінцэ́нт (7)
(6) азярцо́ ‹
› вінчэ́стар (9)
(5) жытцо́ ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.