назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова віра
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ві́ра мн. ві́ры |
Родны каго? чаго? |
ві́ры мн. ві́р |
Давальны каму? чаму? |
ві́ры мн. ві́рам |
Вінавальны каго? што? |
ві́ру мн. ві́ры |
Творны кім? чым? |
ві́рай, ві́раю мн. ві́рамі |
Месны у кім? у чым? |
ві́ры мн. ві́рах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
У чужых руках пірог вялікі.
На чужое дабро вочы гараць.
У суседа ўсё лепшае.
падкрэслі беларускую назву велікоднай булкі:
куліч, паска, бабка
Калі вас няма ні ў спісе Форбс, ні ў спісе неплацельшчыкаў за жыллёва-камунальныя паслугі, то вы — сярэдні клас.
vira — беларуская лацінка
Слова віра (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік віра — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове віраванка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вінье́тка (8)
(10) удзесяцё́ра ‹
› віпрато́кс (9)
(7) сеньё́ра ‹
› ві́р (3)
(7) сіньё́ра ‹
› вірава́начны (11)
(8) прасвіра́ ‹
› вірава́нка (9)
(8) про́свіра ‹
› вірава́нне (9)
(7) Эльві́ра ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.