ў
і
вогнетушы́льны — прыметнік вогнетушэ́нне — назоўнік
канцэпт

вогнетушыцель

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова вогнетушыцель
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
вогнетушы́цель

мн.  вогнетушы́целі
Родны
каго? чаго?
вогнетушы́целя

мн.  вогнетушы́целяў
Давальны
каму? чаму?
вогнетушы́целю

мн.  вогнетушы́целям
Вінавальны
каго? што?
вогнетушы́цель

мн.  вогнетушы́целі
Творны
кім? чым?
вогнетушы́целем

мн.  вогнетушы́целямі
Месны
у кім? у чым?
вогнетушы́целі

мн.  вогнетушы́целях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не памогуць і чары, як каму хто не да пары.


усеагульная млявасць і абыякавасць да жыцця, падчас жыцця і пасля жыцця


vohnietušycieĺ — беларуская лацінка

Слова вогнетушыцель (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вогнетушыцель — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вогнетушэнне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вогнетрыва́ласць (15)

(9) вяршы́цель

вогнетрыва́лы (12)

(8) душы́цель

вогнетушы́льны (13)

(9) глушы́цель

вогнетушэ́нне (12)

(10) настая́цель

вогнеўсто́йліва (14)

(8) пры́яцель

вогнеўсто́йлівасць (17)

(10) не́прыяцель


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

цяжкі характар