Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

не́прыяцель, -я, Месны склон -ю, мужчынскі род
Чалавек, які непрыязна, варожа адносіцца да каго-, чаго-н. [Лабановіч:] — І вось цяпер, калі я крыху адышоўся ад свайго Цельшына і зірнуў на яго збоку, то гэта глуш, што цікавіла мяне спярша, пачынае здавацца варожаю і наводзіць на мяне нейкае засмучэнне, як бы я ў ёй або яна ва мне чуем непрыяцеля. ← Якуб Колас. [Булай] лічыў, што ўсе недахопы, якія ёсць у рабоце цэха, — справа рук яго непрыяцеляў. ← Уладзімір Шыцік.
непрыя́цель, -я, Месны склон -ю, мужчынскі род
Войскі ворага; праціўнік. Акопы непрыяцеля.

❌

непрыяцель

гэта

— чалавек, які варожа адносіцца да каго-, чаго-н.

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова непрыяцель
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	не́прыяцель мн. не́прыяцелі
Родны каго? чаго?	не́прыяцеля мн. не́прыяцеляў
Давальны каму? чаму?	не́прыяцелю мн. не́прыяцелям
Вінавальны каго? што?	не́прыяцеля мн. не́прыяцеляў
Творны кім? чым?	не́прыяцелем мн. не́прыяцелямі
Месны у кім? у чым?	не́прыяцелю мн. не́прыяцелях
Клічная форма	— мн. —

скарбніца

Хочаш ісці хутка — ідзі адзін. Хочаш ісці далёка — ідзіце разам.
If you want to go fast, go alone. If you want to go far, go together.

афрыканская прыказка

Слова непрыяцель (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік непрыяцель — у родным, давальным, творным і месным склоне

непрыяцель

Навігатар

Мемчыкі