волейка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова волейка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	во́лейка мн. во́лейкі
Родны каго? чаго?	во́лейкі мн. во́леек, во́лейкаў
Давальны каму? чаму?	во́лейцы мн. во́лейкам
Вінавальны каго? што?	во́лейку мн. во́лейкі
Творны кім? чым?	во́лейкай, во́лейкаю мн. во́лейкамі
Месны у кім? у чым?	во́лейцы мн. во́лейках
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

марцовая пара — час заляцанняў, легкадумных паводзін (сакавіцкі час)
кот марцовы — распуснік, юрлівец, кныр, бабздыр, бабадур; пра немаладога — марцовы кавалер, стары бугай

відаць, чуваць + назоўны склон:
адсюль відаць уся наша сталіца
адгэтуль уся вёска відаць
адтуль быў відаць горад
добра відаць школа на ўзгорку
чуваць салаўіная песня
добра чуваць быў шум матора

не відаць + родны склон:
з-за гары дома не відаць